برند دو سالهی ناتینگ یکی از کمپانیهای عجیب حوزه تکنولوژی به شمار میره که روی طراحیهای جدید و هیجان انگیز تمرکز داره. گوشیهای این برند انقدر متمایزن که با یه نگاه سرسری از دور هم میتونین تشخیصشون بدین. شرکت ناتینگ برخلاف همه شرکتها که تمام تلاششون رو میکنن تا کاربر تا حد امکان سرگرم گوشی بشه، داره گوشیهایی میسازه که کمترین حواس پرتی رو برای کاربرا ایجاد کننن و تا اینجای کار هم موفق بوده. واسه همین امروز قراره دو تا از آخرین گوشیهای این برند رو کنار هم بذاریم تا ببینیم چه فرقی باهم دارن. پس بریم سراغ مقایسه Nothing Phone 2a و Nothing Phone 2 و ببینیم آیا ناتینگ تصمیم داشته مدل 2a رو به عنوان نسخه ارزونقیمت نسل قبل وارد بازار کنه؟
مقایسه Nothing Phone 2 و Nothing Phone 2a از نظر طراحی و کیفیت بدنه
طبیعتا کسی انتظار نداره که مدلهای میان رده و پرچمدار یک شرکت از لحاظ طراحی و کیفیت ساخت مثل هم باشن (سامسونگ S24 و سامسونگ A15 رو فاکتور میگیریم!). این دو گوشی ناتینگ هم از این قاعده مستثنا نیستن. هر دو گوشی رو وقتی از دور هم که ببینیم، متوجه میشیم که ساخته شرکت ناتینگ هستن ولی باز با این حال این شرکت تونسته که به خوبی این دو گوشی رو متفاوت از هم طراحی بکنه. فریم فلزی دور گوشی ناتینگ فون ۲ کاملا تخت هستش و طراحی زیبایی داره و قاب پشتی هم شفافه که با Gorilla Glass محافظ میشه و میشه اجزای داخل گوشی رو دید. یکسری LED هم توی قاب پشتی قرار گرفته که به اسم Glyph میشناسیمشون. تو قاب پشتی شاهد حضور دو تا دوربین هستیم که چیدمانشون خیلی شبیه به iPhone 12 هستش و به صورت عمودی قرار گرفتن.
توی پنل جلویی گوشی هم یک صفحه نمایش ۶.۷ اینچی داریم که دوربین سلفی وسط صفحه نمایش بصورت ناچ حفرهای قرار گرفته. حاشیههای دور صفحه نمایش هم اندازه یکسانی توی هر چهار جهت دارن و ضخامت حاشیه صفحه نمایش هم با وجود نسبت صفحه به بدنه 87.2 درصدی و با توجه به قیمت گوشی کمی زیاده.
گوشی ناتینگ فون 2a همونطور که گفتم از دور هم قابل شناساییه و همه متوجه میشن که با یک گوشی از برند ناتینگ طرف هستن. ولی این به معنی یکسان بودن طراحی این دو گوشی نیست و به غیر سایز ۶.۷ اینچی، تفاوتهای زیادی دارن. اولین تفاوت قاب دور گوشی هستش که پلاستیکیه البته نه از نوع بیکیفیتش. برخلاف گوشیهای میان رده بقیه برندها مثل گوگل Pixel 7a که سعی میکنن با کیفیت پایینتر و سختافزار ضعیفتر ادای گوشیهای گرونتر رو دربیارن، این گوشی توی این زمینه بنظرم عملکرد بهتری داره و برای خودش یک گوشی خاص بحساب میاد. این گوشی همچنان توی دست حس خوبی میده و نگه داشتنش راحته.
تفاوت بعدی مربوط میشه به پنل پشت گوشی. پنل پشتی گوشی ناتینگ فون 2a همچنان شفافه و میشه اجزای داخل گوشی رو دید ولی این پنل به شفافی ناتینگ فون ۲ نیست و یکم کدرتره که جالبه و با حس و حال این گوشی کاملا هماهنگه. توی پنل پشتی این گوشی دیگه فقط شاهد ۳ تا LED برای Glyph هستیم (که همچنان با کیفیت هستن و پخش نور خوبی دارن) و دوربینهای گوشی هم بصورت افقی در کنار هم قرار گرفتن. ناتینگ کمپین تبلیغاتی بزرگی برای این دوربینها راه انداخته به اسم Fresh Eyes که از حق نگذریم یکم شبیه انیمیشن Wall-E هم هست. به اجزای گوشی هم که دقت کنیم میبینیم که چیدمان متفاوتی دارن و دیگه خبری از شارژ وایرلس نیست و جنس پنل پشتی هم پلاستیکیه.
هر دو این گوشیهای بزرگ، طراحی خیلی خاص و متفاوتی دارن که بعضیا عاشقشون میشن و بعضیا هم ازشون متنفرن. ولی از لحاظ کیفیت ساخت دو گوشی شاهد این هستیم که تو گوشی Nothing Phone 2a کیفیت فدای قیمت شده و با یک گوشی پلاستیکی ارزونتر طرفیم.
مقایسه صفحه نمایش Nothing Phone 2 و Nothing Phone 2a
مقایسه این قسمت کار خیلی راحتیه چون کمترین اختلاف این دو تا گوشی مربوط میشه به صفحه نمایششون. سایز صفحه نمایش ۶.۷ اینچ هستش با رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۴۱۲ که تراکم پیکسلی ۳۹۴ رو داره و پنل AMOLED هر دو این گوشیها نرخ بروزرسانی ۱۲۰ هرتزی رو داره و میتونه ۱ میلیارد رنگ رو نشون بده. روشنایی ماکسیمم گوشی نایتنگ فون ۲ نسبت به برادرش ۳۰۰ نیت بیشتره و به عدد ۱۶۰۰ نیت میرسه و از قابلیت LTPO هم پشتیبانی میکنه که توی Nothing Phone 2a این گزینه رو نمیتونیم پیدا بکینم. از طرفی حاشیههای Nothing Phone 2a به مقدار جزئی کمتر شدن و نسبت صفحه نمایش به پنل جلویی گوشی به عدد ۸۷.۶ رسیده که از ۸۷.۲ به مقدار خیلی کمی بهتر شده. اینکه گوشی Nothing Phone 2a با قیمت پایینتر، حاشیه صفحه نمایش کمتری داره به کنار، حاشیههای صفحه نمایش این گوشی در سرتاسر گوشی اندازه ثابت و یکسانی دارن، چیزی که حتی خیلی از گوشیهای گرونتر رعایتش نمیکنن و همین یک مورد این گوشی رو میتونه تبدیل به یک رقیت جدی توی این بازه قیمتی بکنه.
همه این اطلاعاتی که گفتم یعنی صفحه نمایش هر دو این گوشیها به نسبت قیمتشون کیفیت خیلی خوبی دارن. هر دو این گوشیها کیفیت رنگ بینظیری دارن و بخاطر وضوح تصویر خوبشون، دیدن هر محتوایی روی این صفحه نمایشها بینظیره و هیچ کمبودی حس نمیشه. هر دو صفحه نمایشها روشنایی خوبی دارن ولی پنل ناتینگ فون ۲ یکم روشنتره و برای همین کار کردن با این گوشی زیر نور مستقیم آفتاب راحتتره. تفاوت دیگشون هم مربوط میشه به LTPO که روی گوشی Nothing Phone 2a وجود نداره. تکنولوژی LTPO برای گوشی این امکان رو فراهم میکنه که بتونه نرخ بروزرسانی خودش رو با توجه به محتوای در حال نمایش تغییر بده؛ مثلا اگه در حال فیلم دیدن هستیم نرخ بروزرسانی از ۱۲۰ هرتز به ۲۴ هرتز (استاندارد فیلمها) کاهش پیدا میکنه و اگه در حال بازی کردن یا اسکرول کردن توی یک برنامه باشیم، دوباره به عدد ۱۲۰ هرتز برمیگرده. این تکنولوژی برای گوشی این امکان رو فراهم میکنه تا در عین حال که خیلی روونه و تجربه خوبی رو انتقال میده، توی مصرف باتری هم تا حد زیادی بهینه بشه و به شارژدهی بیشتر گوشی کمک میکنه.
پنل صفحه نمایش این دو تا گوشی واقعا پنل بینظیر و زیباییه و نمیشه ایراد خاصی ازشون گرفت که همین صفحه نمایش به تنهایی ارزش خرید این دو تا گوشی رو چند برابر میکنه.
مقایسه دوربین Nothing Phone 2 و Nothing Phone 2a
وقتی مشخصات فنی این گوشیها رو بخونیم کمی تعجب میکنیم که چرا دوربینهای این دو تا گوشی کاملا مثل هم هستن. پشت گوشی یه دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی داریم با دیافراگم f/1.9 و یه دونه دوربین آلتراواید (فوق عریض) هم داریم که اونم ۵۰ مگاپیکسلیه با دیافراگم f/2.2. دوربین سلفی این گوشی ها هم ۳۲ مگاپیکسلیه و به طرز تعجب آوری گوشی Nothing Phone 2a دریچه دیافراگم بهتری داره، f/2.2 در برابر f/2.5. تجربه نشون داده که ترکیب دو تا دوربین ۵۰ مگاپیکسلی خیلی بهتر از اینکه مثل Redmi Note 13 Pro+ یه دوربین ۲۰۰ مگاپیکسلی اصلی داشته باشیم و بقیه دوربینها 8 و 2 مگاپیکسل باشن.
دوربینهای پشتی این گوشی میتونن تصاویر خیلی خوبی رو ثبت بکنن و بر خلاف بقیه رقبایی که توی این بازه قیمتی قرار دارن، فقط در یک شرایط خوب، عملکرد دوربین خوب نیست و دوربین عملکرد پایداری رو در همه شرایط میتونه از خودش نشون بده.
البته پایدار بودن عملکرد دوربین نیاز به این داره که پردازنده گوشی توانایی انجام همه پردازشها رو توی کمترین زمان ممکن داشته باشه. در غیر اینصورت توی بعضی شرایط ممکنه که گوشی عملکردش خیلی خوب نباشه. این نقطه ضعف رو توی گوشی Nothing Phone 2a شاهد هستیم و مثل تصویر پایین میبینیم که عملکرد دوربین آلتراواید به دوربین اصلی خیلی نزدیک نیستش.
دوربین سلفی این گوشیها هم عملکرد خیلی خوبی داره و مشکلی توی پردازش و ثبت صورت و رنگ پوست نداره و همه چیز رو به خوبی ثبت میکنه. به غیر از دوربین سلفی شاهد یک اپلیکیشن دوربین قدرتمند هم هستیم که امکانات خیلی خوبی رو فراهم میکنه و در حد گوشیهای پرچمدار بقیه برندها هستش.
توی بخش فیلمبرداری هم شاهد تفاوت بعدی هستیم که گوشی ناتینگ فون ۲ میتونه تصاویر 4K/60 هم ضبط بکنه در حالی که برادر کوچکترش به 4K/30 محدود میشه. فیلمهایی که این گوشیها میگیرن واقعا خوب هستن و عملکردشون به نسبت قیمت خیلی خوبه و در کل ناتینگ فون ۲ بخاطر پردازنده قدرتمندتر میتونه جزئیات رو توی همه جای تصویر بهتر ثبت بکنه.
هر دو این گوشیها دوربینهای خیلی خوبی دارن و میتونن توی ثبت خاطرات خوب و شیرین همراه شما باشن، فرقی هم نمیکنه که شرایط نوری چطور باشه، شب، روز، محیط باز و یا محیط بسته، هر دو این گوشیها میتونن تصاویر خیلی خوبی رو ثبت بکنن. تنها تفاوتشون تو فیلم برداری با فریم ریت 60 هستش که ناتینگ فون ۲ تو این بخش امتیازو میگیره.
مقایسه باتری Nothing Phone 2 و Nothing Phone 2a
گوشیهای Nothing Phone 2 و Nothing Phone 2a به ترتیب باتریهایی با ظرفیت ۴۷۰۰ و ۵۰۰۰ میلیآمپر ساعت دارن که هر دو عدد برای یک گوشی با این ابعاد، مناسبه. ناتینگ فون ۲ توی مدتی که به بازار عرضه شده بود، تستهای خودش رو پس داده و باتری خوبی داره. باتری این گوشی ظرفیتی برابر با سامسونگ S23 پلاس داره و بطور ترکیبی میتونه حدود ۴۰-۵۰ دقیقه شارژدهی بیشتری داشته باشه. شارژدهی ۱۴ ساعت و نیمهی این گوشی عدد خیلی خوبیه و خیال ما رو از بابت خاموش شدن گوشی راحت میکنه.
گوشی Nothing Phone 2a به یک باتری ۵۰۰۰ میلیآمپر ساعتی مجهز شده و شرکت ناتینگ هم مدعی شده که میتونه ۲ روز شارژدهی داشته باشه. برای یک گوشی با قیمت کمتر از ۴۰۰ دلار این باتری خیلی خوبه، به خصوص وقتی که این نکته رو هم در نظر بگیریم که مثل برادر بزرگتر خود از شارژ ۴۵ واتی پشتیبانی میکنه. این گوشی تقریبا یک ساعت نیاز داره تا از ۰ به ۱۰۰ برسه و برای ناتینگ فون ۲ هم تقریبا همینقدره. شارژدهی این گوشی بینظیره و میتونه بیشتر از یک روز کامل رو همراه کاربر باشه و شاید تنها ایرادش این باشه که از شارژ وایرلس پشتیبانی نمیکنه.
هر دو این گوشیها عمر باتری خیلی خوبی دارن و به غیر از ظرفیت فیزیکی بالای باتری، قسمتی از این شارژدهی خوب رو مدیون سختافزار و نرمافزار بهینه Nothing هستن. البته ناتینگ فون 2a با ظرفیت بیشتر امتیاز این بخش رو از آن خودش میکنه.
مقایسه Nothing Phone 2a و Nothing Phone 2 از نظر سختافزار و رابط کاربری
تفاوت اصلی این دو تا گوشی، اینجا مشخص میشه. ناتینگ فون ۲ به پردازنده Snapdragon 8+ Gen 1 مجهز شده که دیگه نیاز به تعریف نداره، یه پردازنده قدرتمند با مصرف برق بهینه که لیتوگرافی ۴ نانومتری داره و همین تضمین میکنه که این پردازنده قدرت زیاد خودش رو با مصرف برق خیلی کمتری ارائه میده. این پردازنده توی بنچمارک Antutu موفق شده که امتیاز ۹۷۲۱۲۶ رو بدست بیاره که امتیاز خیلی خوبیه. خلاصه بخوام بگم هیچ پردازشی نیست که این گوشی توی محاسبش کم بیاره. گوشی ناتینگ فون 2a ولی قضیش یکم فرق داره. این گوشی از پردازنده Mediatek Dimensity 7200 Pro استفاده میکنه. این پردازنده هم مثل Snapdragon 8+ Gen 1 از لیتوگرافی ۴ نانومتری استفاده میکنه و از این نظر پردازنده خوب و بروزی بحساب میاد. این تراشه مصرف برق بهینهای داره و قدرتش هم به نسبت خوبه ولی به پای برادر بزرگترش نمیرسه. این پردازنده هم توی تست Antutu تونسته امتیاز ۷۴۱۹۹۹ رو بدست بیاره که برای یک گوشی با این برچسب قیمتی عدد خیلی خوبیه.
مقایسه ناتینگ فون 2a و ناتینگ فون 2 از نظر نرمافزار
هر دوی این گوشیها تو رابط کاربری عملکرد خوبی دارن و همه چیز روونه ولی Nothing Phone 2a بعضی وقتا لگ و کندی داره. مثلا وقتی یه عکس بگیریم ممکنه چند ثانیه طول بکشه تا توی گالری سیو بشه و نگاش بکنیم. این موارد برای یک گوشی با این برچسب قیمتی عادی هستن و نمیشه ایراد به حساب آوردشون ولی گفتنشون هم واجبه. هر دو این گوشیها توی مدل پایه 128GB حافظه و 8GB رم دارن و امکان خرید هر دو این گوشیها با 12GB رم وجود داره. ناتینگ فون ۲ حافظه 512GB هم داره ولی برادر کوچکترش فقط گزینههای 128GB و 256GB داره. البته یک تفاوت دیگه هم دارن و ناتینگ فون ۲ از حافظه سریعتری استفاده میکنه.
توی زمینه رابط کاربری این دو گوشی کاملا مثل هم هستن و تمام قابلیتهاشون تا حد زیادی یکسانه بجز بخش Glyph که بخاطر LEDهای بیشتر، ناتینگ فون ۲ قابلیتهای شخصی سازی بیشتری رو ارائه میده. هر دو این گوشیها به Nothing OS 2.5 مجهز شدن که روی اندروید ۱۴ توسعه پیدا کرده و قابلیتها جالبی داره. هدف اصلی این رابط کاربری اینه که تا حد امکان کمترین حواس پرتی رو برای کاربر داشته که تا حد زیادی هم موفق بوده. Glyph هم بخشی از همین قضیهس و کمک میکنه تا بدون نیاز به نگاه کردن به صفحه نمایش گوشی و پرت شدن حواس، اگه خبر مهمی رسیده، مطلع بشیم. توضیحات کامل درباره این رابط کاربری تو مقایسه ناتینگ فون ۲ و ناتینگ فون ۱ گفته شده و میتونید اونجا مطالعه کاملتری داشته باشید.
هر دو این گوشیها از رابط کاربری جذابی استفاده میکنن که کار کردن باهاش واقعا لذتبخشه و اصلا خسته کننده نیست. میشه گفت که این رابط کاربری در کنار طراحی به این گوشیها یک شخصیت و کاراکتر داده که توی هیچ گوشی دیگهای نمیشه پیداش کرد. درباره سخت افزار هم میشه گفت که هر دو این گوشیها عملکرد خوبی دارن اما نسخه پرچمدار با اسنپدراگون ۸ عملکرد خیلی بهتری ارائه میده. البته این تفاوت با توجه اختلاف قیمتشون کاملا قابل توجیهه.
مقایسه اسپیکر ناتینگ فون 2a و ناتینگ فون 2
تو بخش اسپیکر هر دو مدل از اسپیکرهای استریو استفاده میکنن و خروجی خوبی دارن. اما Nothing Phone 2 با برخورداری از قابلیت Snapdragon Sound بلندی و کیفیت بهتری ارائه میده.
هیچ کدوم از گوشیها از جک 3.5 میلیمتری برخوردار نشدن و برای گوشی دادن به موزیک یا فیلم دیدن باید از هندزفریهای بلوتوثی استفاده کنین. خوشبختانه با وجود بلوتوث نسخه 5.3 انتقال صدای بلوتوثی و سرعت اتصال به اندازه کافی خوبه و مشکلی از این بابت ندارین.
کدام گوشی ارزش خرید بیشتری دارد؟
قیمت گوشی Nothing Phone 2 تو اسفند 1402 حدود 34 میلیون تومنه و گوشی Nothing Phone 2a هم تقریبا 20 میلیون قیمت گذاری شده. با توجه به قیمت گوشی پر واضحه که نسخه پرچمدار تو خیلی از بخشها از میانرده ناتینگ بهتر عمل میکنه. این مدل تو بنچمارکها 67 درصد امتیاز بیشتری گرفته و تو پردازش خیلی بهتر و سریعتر از ناتینگ فون 2a هستش. علاوه بر این رم استفاده شده تو نسخه پرچمدار سریعتره و از حافظه 512 پشتیبانی میکنه که تو میانرده نمی بینیم. بنابراین پیشنهاد ما اینه که اگه میخواین به عنوان گوشی اصلیتون سراغ برند ناتینگ برین، بهتره پرچمدارشو انتخاب کنین. اما اگه رم 12 و باتری خوب میخواین تو این رنج قیمتی بین مدلهای سامسونگ چیزی گیرتون نمیاد و باید به رم ۸ قانع باشین. با این حال پوکو ایکس ۶ پرو میانرده خفن جدید شیائومی با حافظه و رم مشابه، چهارقد در برابر این میان رده ناتینگ وایمیسته و حرف زیادی برای گفتن داره.