پس از دو ساعت استفاده مداوم از هدست Apple Vision Pro، کارشناس JerryRigEverything تصمیم گرفت تا سختافزار، کیفیت ساخت و مقاومت جدیدترین و اولین هدست واقعیت مجازی اپل رو بررسی کنه. با موبونیوز همراه باشید تا به بررسی تست مقاومت هدست Apple Vision Pro بپردازیم. به نظر شما چه چیزی باعث شده که این هدست نیومده در دنیای تکنولوژی خبرساز بشه و بیشتر افراد این حوزه به بررسی اون بپردازند؟
بررسی هدست اپل ویژن پرو
اولین نکته پس از آنباکس کردن این محصول جدید، استفاده از روکش های محافظ برای شیشه های لنز جلویی توسط کمپانی اپله. یک لایه برای جلوگیری از ورود نور به چشمها قرار گرفته که به صورت مگنتی و آهنربایی جدا میشه. به گفته زک یکی از ویژگی های جذاب اپل ویژن پرو داشتن هدبند یا همون کشی که دور سر قرار میگیره و به صورت تک بافت با حالت کشسانی و در عین حال نخ مانند هستش. به گفته اپل 70 درصد الیاف به کار رفته داخل این بند از جنس نخ هست. در انتهای این بند هم از یک اهرم دایرهای شکل استفاده شده که میتونید باهاش اون رو تنگتر یا شل تر کنید.
به گفته زک “این یکی از نرمترین پارچه هایی هست که توی عمرم لمس کردم و دست زدم، حس میکنم مامان بزرگها با عشق این بند رو دوختن!” شما این بند رو میتونید با استفاده از یک قفل فلزی جدا کنید.
همه جای این هدست لنز دوربین قرار گرفته، از پایین تا بالا و چپ یا راست. همچنین محفظه های هواکش زیادی برای فن داخل دستگاه در نظر گرفته شده تا بتونه سخت افزار اپل ویژن پرو رو خنک نگه داره.
بررسی تست مقاومت هدست Apple Vision Pro
اول از همه میریم سراغ تست خط و خش صفحهنمایش که در اینجا به معنای گلس بیرونی هدست هست. این هدست 3500 دلاری، طبق انتظار باید لایه محافظه بیرونی از جنس شیشه داشته باشه.
اما متاسفانه این لایه روی شماره 3 روش خط میوفته و آثار خط و خش عمیقتری در شماره 4 دیده میشه. اپل توی وبسایت خودش اسم این لایه رو گلس لمینتی گذاشته اما هر جسم و اشیاء فلزی مثل کلید و سکه اگه با صفحه بیرونی این هدست برخورد کنه به اون صدمهای میزنه که قابل تعمیر نیست. برای تعمیر گلس بیرونی باید قیمت هنگفتی معادل 800 دلار پرداخت کنید!
البته استفاده از همین لمینت باعث میشه تا گلس بیرونی کاملاً در هنگام شکستن مثل شیشه خورد نشه و فقط ترک برمیداره. در نهایت اگه این ترک ها به یکی از سنسورها یا لنز های دوربین برسه، دید شما نسبت به فضای بیرون رو کاملا خراب میکنه.
در تست فندک هم دیدیم که پارچه بند پشتی به راحتی آتش میگیره و به گفته زک “کنار کمپ آتش بازی یا به هنگام آشپزی هیچوقت اپل ویژن پرو رو سرتون نکنید.”
بدنه نقرهای رنگ هدست اپل ویژن پرو از جنس آلومینیوم هست و استحکام خوبی داره. واقعاً طراحی بدنه این هدست یک اثر هنری هست و خط و خش پذیری کمی رو در مقایسه با گلس بیرونی داره. دکمه های اپل ویژن پرو از جنس فلز هستن.
زک پیشنهاد میکنه به دلیل اینکه لنز های داخلی ویژن پرو جنس پلاستیکی دارن اصلاً سعی نکنید اونا رو با انواع دستمال کاغذی و روزنامه پاک نکنید چون صد در صد لنز داخلی رو خش میاندازه و تجربه خوبی نخواهید داشت. اسپیکر های مخصوص گوش این هدست کیفیت خوب و جذابی دارن، میزان صدای خیلی خوبی رو تولید میکنن طوری که همسایه هاتون هم میفهمن دارید چیکار میکنید و چی میبینید!
فریم اصلی جنس فلزی داره اما تا اینجای کار مقاومت خوبی رو از خودش نشون داده. عایقبندی به کار رفته در اپل ویژن پرو چسبندگی زیاد داره یکی از دلایل اون میتونه جلوگیری از رطوبت و عرق کاربران به درون فریم دستگاه باشه. از بیرون جای هیچگونه پیچی بر روی بدنه فلزی مشخص نیست. یه سر کوچیک به تست خم کردن میزنیم تا ببینیم میشه این هدست رو خم کنیم و همینجا تست مقاومت رو تمومش کنیم که شاسی و فریم فلزی مقاومت یکپارچه و فوقالعادهای رو از خودش نشون میده و هیچ جوره خم نمیشه. زیبا بود اپل!
اگه بخوایم وارد این دستگاه بشیم باید بریم سراغ ابزارش، اگه مقاله های کالبدشکافی رو دنبال کرده باشید، حتما یادتون هست که اولین سلاح برای بیرون ریختن دل و روده های دستگاه های هوشمند تفنگ حرارتی و اهرم پلاستیکی هست. پس تفنگ حرارتی رو برمیداریم و به اپل ویژن پرو حسابی حرارت میدیم. با درآوردن فریم مشکی رنگ از قسمت داخلی هدست بالاخره میتونیم دید محدودی به معماری داخل این دستگاه داشته باشیم.
پیچ های زیادی رو میبینیم که در جاهای خیلی عجیب و غریبی قرار گرفتن. مورد دیگهای که شاید عجیب هم نباشه اینه که اپل، ویژن پرو به نحوی ساخته شده که فعلاً قابل تعمیر نیست یا به عبارتی دیگه تعمیرپذیری خیلی خیلی محدودی داره. بعد از درآوردن لنزها میتونیم فن های دوگانه اپل ویژن پرو رو ببینیم. این فنها، همونایی هستن که پیشتر داخل مک بوک هم دیده بودیم.
لنز های اپل ویژن پرو میتونن در فاصلهی بین 51 میلیمتری تا 75 میلیمتری به صورت افقی جا به جا بشن. نوع پیچ های به کار رفته داخل این هدست متنوع هستن و تنوع اون تا پنجتا هم میرسه. بعد از درآوردن لنز های پلاستیکی میتونیم به بررسی صفحهنمایش های داخلی بپردازیم. به گفته اپل حدود 23 میلیون پیکسل میکرو OLED داخل این پنل ها تعبیه شده. این پنل ها به شکل دو تا مستطیل برای هر چشم درست شده.
بعد از مرحله قبلی میخوریم به بنبست فن های دو قلو تعبیه شده، تنها راه برای وارد شدن و ادامه دادن این ویدیو و مقاله و رسیدن به سختافزار اپل ویژن پرو، درآوردن گلس بیرونی هست. پس دوباره باید تفنگ حرارتی رو از روی نیمکت بیاریم تو زمین. بالاخره تونستیم با چاقوی 15 دلاری زک گلس لمینتی سه بعدی 800 دلاری اپل رو دربیاریم. قیمت این گلس پلاستیکی از بعضی از مدل های گوشی آیفون هم گرونتره!
اگه براتون سواله که چرا لنز های اپل ویژن پرو انقدر طبیعی و هماهنگ با چشم های انسان، دنیای بیرونی رو نشون میدن به خاطر اینه که اپل از عدسی هایی استفاده کرده که اصطلاحاً به نام عدسی دو سو کوژ (محدب الطرفین) شناخته میشن. عدسی هایی که با استفاده از سختافزار، عمق رو تشخیص میدن و به صورت سه بعدی به قرنیه چشم منتقل میکنن.
بالاخره با کلی تلاش فراوان تونستیم به سختافزار اپل ویژن پرو برسیم. بعد از باز کردن پیچها و جدا کردن کابل های اتصال، لنز دوربین جلویی به صورت یه تیکه از جاش در میاد. تمامی لنزها با چیپ R1 کار میکنن.
همچنین روی برد اپل ویژن پرو مقدار زیادی چسب حرارتی تعبیه شده. این برد های دو قلو توسط یک لولا که روی قسمت بینی قرار میگیره به هم متصل شدن، هر بُرد برای هر چشم. جفت این بردها توسط صفحه فلزی به فن های دوقلو متصل میشن تا بتونه خنک شون کنه.
بعد از تمیز کردن چسب های حرارتی میتونیم چیپ پر افتخار M2 و چیپ شگفتانگیز R1 رو مشاهده و بررسی کنیم. چیپ R1 مسئولیت تمامی آیتم های ورودی رو بر عهده داره، مواردی مثل دوربینها، میکروفونها و حسگرها. با پردازش تمامی اینها، اپل ویژن پرو میتونه ظرف 12 میلی ثانیه تصویری بدون لگ از جهان بیرون به داخل هدست ارائه کنه!!
سخن پایانی
اپل ویژن پرو میتونه آغاز کننده تکنولوژی و فناوری خاص و مهندسی شده در جهان هدست های واقعیت مجازی و افزوده باشه. همونطور که توی بررسی Apple Vision Pro پس از سالها اپل مثل عرضه اولین آیفون، محصولی رو ارائه کرده که هیجانانگیزه و واقعا از رقبای خودش خیلی جلوتر و بهتر هست. به نظر زک، اگه اپل میتونست این هدست رو به صورت خاص در اختیار افرادی که ناتوانی های فیزیکی و جسمی دارن قرار بده، بهتر هم میشد. مثلاً به جای استفاده از ویژگی دو بار زدن انگشت ها به هم، اپل میتونست میانبر دیگهای مثل “چرخش مچ” رو برای کسایی که فرض میکنیم انگشت ندارن استفاده کنه. حتی دو بار پلک زدن هم میتونه استفاده از اپل ویژن پرو رو برای افرادی که از گردن به پایین فلج هستن ساده تر و در دسترستر کنه. البته تمامی این ویژگی ها وابسته به باتری 3.166 میلیآمپری این هدست داره. از اونجایی که میزان وات خروجی این باتری از گوشی های هوشمند بیشتره، خروجی باتری 35.9 وات بر ساعت اپل ویژن پرو باید حدود دو ساعت دووم بیاره. نظر شما چیه؟ شما از یک تا ده به تست مقاومت این هدست چه امتیازی رو میدید؟