مقایسه راکت استارشیپ و راکت SLS ناسا از لحاظ قدرت و هزینه

آن ها راکت های آینده هستند. سیستم غول پیکر ناسا موسوم به Space Launch System (SLS) برای سفر به ماه و راکت مورد انتظار ایلان ماسک به نام Starship قرار است به زودی انسان ها را به فضا، مدار ماه و سطح ماه یا حتی روی آن بفرستند، اتفاقی که در دهه های نزدیک رخ خواهد داد. بعد از یک سری تاخیرهای غیرمنتظره برای هر دو سیستم پرتاب راکتی، هم راکت ناسا و هم راکت ایلان ماسک می توانند ماه بعد اولین پرواز خود را انجام دهند و عصر جدیدی از جستجو در فضا آغاز شود.

اما چه تفاوتی بین این دو سیستم راکتی وجود دارد و مورد استفاده هر کدام از آن ها چه خواهد بود. باید گفت که Starship هم نام راکت و هم فضاپیمایی است که روی آن قرار گرفته است. و نسخه ای از این سیستم فضایی است که توسط ناسا برای بازگرداندن انسان به سطح ماه برای اولین بار در سال ۲۰۲۵ استفاده خواهد شد، فضاپیمایی که روی SLS قرار می گیرد. گیج شدید؟ قابل درک است. اکنون می خواهیم این دو را با هم مقایسه کرده و بگوییم که چرا هر دوی آن ها برای بازگرداندن انسان به ماه و شروع عصر جدیدی از گشت و گذار در فضا حیاتی هستند.

ارتفاع، وزن، نیروی پیشرانه و هزینه

SLS و Starship در ترکیب با هم بیش از ۲۵ میلیون پوند نیروی پیشرانه تولید می کنند که آن ها را به قدرتمندترین راکت های جهان تبدیل می کند. استارشیپ از نمونه ناسا کمی بهتر و قدرتمندتر است زیرا توان تولید ۱۶ میلیون پوند قدرت پیشرانه (۷۰ مگا نیوتن) را دارد در حالی که SLS می تواند ۸.۸ میلیون پوند پیشرانه (۳۹.۱ مگا نیوتن) تولید کند. اولین نمونه از سیستم پرتاب ناسا ۹۸ متر طول دارد. استارشیپ اما ۱۲۰ متر طول داشته و طول فضاپیمای آن ۴۹ است در حالی که این عدد برای سیستم بوستر ۷۰ متر اعلام شده است.

جای تعجب ندارد اما راکت فوق سنگین اسپیس ایکس و فضاپیمای استارشیپ همراهش از لحاظ وزنی نیز سنگین تر از فضاپیمای ناسا است. وزن استارشیپ ۵ میلیون کیلوگرم و وزن راکت ناسا ۲.۵ میلیون کیلوگرم اعلام شده است. هر دو راکت قرار است در نوامبر جاری پرتاب شوند و در حالی که SLS یکبار مصرف است، استارشیپ امکان استفاده مجدد نیز دارد. سوخت راکت ناسا از نوع جماد و پلیبوتادین اکریلونیتریل است و سوخت راکت ناسا نیز جامد بوده اما اطلاعات دقیقی در مورد آن در دسترس نیست. سوخت مایع هر دو نیز به ترتیب اکسیژن و هیدروژن در مقابل اکسیژن و متان است.

قدرت حمل بار SLS برای مدار پایین زمین ۹۵ تن و برای استارشیپ ۱۰۰ تا ۱۵۰ تن اعلام شده است. این اعداد برای رسیدن به مدار ماه در مورد راکت ناسا ۲۷ تن و برای استارشیپ ۱۰۰ تن است. فضاپیمای ناسا تنها چهار فضانورد را در خود جای می دهد اما فضاپیمای استارشیپ می تواند تا صد نفر خدمه را در خود داشته باشد. ناسا در راکت خود از چهار موتور RS-25 استفاده کرده اما اسپیس ایکس در فضاپیمایش از ۳۲ موتور Raptor استفاده کرده است.  هزینه ساخت هر دو نیز ۲۳ میلیارد دلار هزینه کلی ساخت و ۴.۱ میلیارد دلار به ازای هر بار پرتاب برای راکت ناسا و ۲۱۶ میلیون دلار هزینه کلی ساخت و ۲ میلیون دلار هزینه هر بار پرتاب برای راکت استارشیپ است.